La presentación del libro tuvo lugar ayer en la Asociación Cultural Alexandre Bóveda | Javier Alborés
Martes, 12 de junio de 2018
Diego Luengo | Publicado en El Ideal Gallego
El periodista Afonso Eiré presentó ayer en la Asociación Cultural Alexandre Bóveda su libro “Memorias dunha vaca marela”, editada por Hércules de Ediciones.La novela cuenta los cambios que se dieron en el rural gallego desde un punto de vista distinto. En este caso, la protagonista y narradora es “unha vaca marela, galega e da casa, como di ela. Unha vaca que conta a súa vida e a través dela pódese como foi cambiando todo, desde os establos ata as aldeas, as casas ou incluso as tecnoloxías”, asegura el escritor.
Para Eiré, “a literatura ten que valer para contar cousas, contar historias, e aquí vai unha que non estaba contada”. “Esta evolución e estos cambios tan importantes todavía non estaban contados”, dice el periodista. En cuanto a la original protagonista de esta historia, Eiré cuenta que “escollín unha vaca porque, como dicía Catelao, son un símbolo de Galicia. Ademáis, a transformación dos establos no rural é o símbolo de esta evolución que se deu na ganadería e na agricultura”.
“Moitas veces,o difícil das novelas non é o que queres contar, senón cómo facelo. Pensei que unha vaca como narradora podería ser un bo recurso”, indica Eirés, que dice que pensó en este animal “como símbolo dos cambios que se contan na novela e como símbolo da identidade galega”.
El escritor considera que la importancia de estos animales no está reflejada en la literatura, al contrario que “nos refráns e nas cantigas”. “Hai máis galegos que escribiron historias sobre vaqueros que sobre as vacas”, asegura.
Este cambio principal del que trata la novela es el paso “dunha agricultura e ganadería de subsistencia a unha ganadería industrial”. “Antes as familias tiñan unha ou dous vacas. Agora hay granxas onde hai vacas que non saen de alí. Solo fan dar leite como poderían dar tornillos” cuenta Eirés.
El autor asegura que muchos de los lectores se sentirán transportados “a cando eran novos ou cando eran nenos”, mientras que muchos otros “aprenderán como se vivía daquela e como eran as vacas”.