A etimoloxía do nomee «Vía da Prata» pode derivar do grego plateia, ou do termo latino lata, que significan ‘ancha’ e ‘chaira’. Sen descartar estas e outras opcións, o máis probable parece ser que derive do termo de orixe árabe balata, co significado de ‘ enlosada’, ‘pavimentada’, ‘empedrada’ ou outros significados semellantes.
Esta calzada milenaria foi comezada en época de Augusto, aínda que non será terminada ata a época dos emperadores de orixe hispana Trajano e Adriano. Ata o século V permaneceu en óptimo funcionamento, cumprindo á perfección cos propósitos para os que foi construída.
Coa descomposición do Imperio Romano, a vía cae nun certo abandono, ata que no século IX é utilizada por Ordoño I para asentar poboación nas proximidades de León, Astorga e, posteriormente, Zamora e Toro, na liña do Douro.
Durante o século X foi utilizada polos exércitos de Abderramán III e de Almanzor na súa expansión cara aos reinos do norte en campañas rápidas e devastadoras coñecidas como razzias, que arrasaron cidades como León e Astorga. Ante a inseguridade que supoñía desprazarse de norte a sur, os reinos cristiáns optaron por desprazarse horizontalmente, comunicándose a través do Camiño Francés. Con todo, a roteiro sur non foi abandonada nin desatendida, xa que todos os anos producíanse importantes avances na reconquista dos territorios ocupados polos árabes.
No século XI a Vía da Prata comeza a mostrar certa vitalidade, feito que se intensificará nos séculos XII e XIII coa toma de importantes prazas como Córdoba ou Sevilla. Ao longo do século XIII vaise consolidando o dominio cristián nas terras do sur da Península Ibérica, o que permite o establecemento de núcleos de poboación en todo o percorrido do roteiro.
Pasado este momento de auxe no discorrer histórico, o roteiro mozárabe do sur cae paulatinamente no abandono. Durante o século XVI, coa chegada das ideas do Renacemento, o tránsito por este Camiño decae porque xa non é un instrumento de transmisión de coñecementos tan intenso como o era en épocas pasadas. Así permaneceu durante séculos, ata que nas últimas décadas do século XX produciuse un rexurdimento desta calzada milenaria grazas ao interese de asociacións de Amigos do Camiño diseminadas por todo o trazado e ao apoio económico de diversos organismos oficiais.
Descargar ficha:
Reseñas
Aínda non hai valoracións.